Nietrzymanie stolca

W chorobie Alzheimer'a mogą zdarzyć się przypadki niekontrolowanego oddawania stolca. Ta wstydliwa przypadłość rozpoczyna się od brudzenia bielizny i pościeli oraz znacznie różni się od problemu z nietrzymaniem moczu. Problemy te mogą występować niezależnie od siebie. Zawsze jednak stanowią poważne wyzwanie i duży problem dla opiekuna.

Problem nietrzymania stolca wywołuje różne reakcje chorych - mogą oni pozostawać całkowicie nieświadomi zaistniałego faktu lub odczuwać frustrację, zażenowanie, zdenerwowanie i niepokój. Ta wstydliwa przypadłość może być wynikiem lub następstwem choroby podstawowej (postępującej demencji), efektem przyjmowanych leków lub może się wiązać z  problemami psychologicznymi pacjenta. Czasami może być także odpowiedzią na długotrwałe powstrzymywanie się przed oddaniem stolca z powodu bólu lub hemoroidów. Podobnie jak w przypadku nietrzymania moczu, wszystkie przypadki nietrzymania stolca należy niezwłocznie zgłosić lekarzowi prowadzącemu. Podopieczny stale powinien być obserwowany przez swojego opiekuna, który natychmiast powinien reagować na wszystkie nieprawidłowości oraz wspierać chorego w zmaganiu się z tym problemem i jego następstwami. Dodatkowo opiekun musi sobie radzić z własnymi emocjami będącymi następstwem postępującej choroby. Wszystkie te czynniki powodują, że opiekowanie się osobą chorą jest niezwykle trudne i wymaga odpowiedniej wiedzy i doświadczenia.

 

Obserwacja i diagnoza

Nagłe wystąpienie nietrzymania stolca u chorego należy natychmiast zgłosić lekarzowi prowadzącemu, aby ten określił przyczyny i podłoże choroby. Lekarz zleci wykonanie badań diagnostycznych w celu określenia podłoża choroby. Odpowiedz na poniższe pytania, aby lepiej opisać go lekarzowi, który dobierze odpowiednią terapię.

 

• Czy problem nietrzymanie stolca jest incydentalny, czy pojawia się regularnie?
• Czy problem nastąpił po zażyciu leków, czy po spożytym posiłku, czy po wysiłku fizycznym, np. po ćwiczeniach rehabilitacyjnych?
• Jak często podopieczny się wypróżnia?   
• Jaka jest konsystencja stolca - twarda, rzadka?   
• Czy podopieczny miewał biegunki i jak często?   
• Czy zauważono zmianę koloru stolca, jego objętości i zapachu?   
• Czy kiedykolwiek zauważono występowanie krwi lub ropy w stolcu?   
• Jakie posiłki chory przyjmuje stałe i czy jest na diecie?   
• Czy zastosowano zmiany w żywieniu chorego?   
• Czy pacjent stara się oddawać stolec w toalecie czy szuka innych miejsc w celu załatwienia tej czynności fizjologicznej?   
• Czy chory szuka specyficznych miejsc do oddania stolca, np. szafy?
• Czy zaobserwowano zmiany w zachowaniu chorego po wystąpieniu objawów nietrzymania stolca?   
• Jak chory przesypia noc? Spokojnie, czy budzi się?   
• Czy chory jest świadomy istnienia problemu i jak się do niego odnosi?   
• Czy problem nietrzymania stolca wzbudza jakiekolwiek emocje u pacjenta?

 

Sprawowanie opieki

Przede wszystkim należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, który określi przyczyny i ustali dalszy przebieg leczenia chorego. W zależności od chorób występujących u chorego, lekarz zaordynuje właściwe leczenie farmakologiczne. Opiekun powinien bacznie obserwować chorego oraz jego reakcje na wprowadzone leczenie. Rozwiązanie problemu nietrzymania stolca jest trudne i skomplikowane, zawsze musi być pod nadzorem lekarza. Poniżej zapoznaj się z kilkoma wskazówkami, które pomogę Ci w opiece nad chorym:

 

• Zapewnij łatwy dostęp chorego do toalety.
• Pokój pacjenta powinien znajdować się blisko łazienki.   
• Wyraźnie oznacz drzwi łazienki.    
• W nocy pozostaw zapalone światło na drodze do łazienki.    
• Wyposaż łazienkę w specjalistyczny sprzęt, między innymi: krzesło toaletowe, prysznicowe.
• Zadbaj o bezpieczeństwo w łazience, zamontuj odpowiednie poręcze i uchwyty na właściwej wysokości.   
• Obserwuj symptomy sugerujące moment oddania stolca. Zwróć uwagę kiedy następuje wypróżnienie i jakie zachowania temu towarzyszą.   
• Po wystąpieniu tych symptomów zaprowadź podopiecznego do toalety.    
• Stosuj ubrania łatwe do zdjęcia w przypadku pobrudzenia.    
• Przed snem odwiedź z chorym toaletę.   
• Odwiedzaj z chorym toaletę regularnie w ciągu dnia, 2-3 razy dziennie, aby wypracować odruch wypróżniania się.   
• Stosuj właściwie dobrane „pieluchomajtki”.   
• Stosuj specjalne prześcieradła.      
• Wprowadź zróżnicowaną dietę bogatą w zboża, owoce i warzywa, ogranicz tłuste pożywienie: czerwone mięso, smalec, boczek, tłuste przetwory mleczne. Pozwoli to na redukcję zaparć.

Podobnie jak z problemem nietrzymania moczu, nietrzymanie stolca stanowi wyzwanie opiekuńcze dla niedoświadczonego opiekuna. Opiekun powinien być świadomy, że problem ten może się nasilać wraz z postępowaniem choroby. Pamiętaj, że opieka nad chorym musi być sprawowana przez 24 godziny na dobę. Jest to bardzo odpowiedzialna i wyczerpująca praca wymagająca poświęcenia, opanowania, przewidywania i radzenia sobie ze złymi emocjami wynikającymi z przemęczenia oraz bezradności. Nie wiń chorego za jego niepełnosprawność. Jeżeli nie jesteś już w stanie sprawować nad nim opieki w domu, rozważ przekazanie go naszym specjalistom. U nas znajdzie właściwą opiekę przez całą dobę, wykwalifikowany personel, specjalistyczny sprzęt oraz komfortowy pokój. Specjalizujemy się w sprawowaniu opieki zarówno w ciężkich stanach, jak i w lżejszych.